Συκέας λεγόταν ο τεράστιος Τιτάνας που έκρυψε η Γαία στα σπλάχνα της για να τον γλιτώσει από τον τρομερό θυμό του Δία. Η μητέρα του τον φύλαξε κι εκείνος έζησε, φύτρωσε, έγινε δέντρο κι έδωσε στους ανθρώπους τους πιο γλυκούς καρπούς, με τη μεγαλύτερη διατροφική αξία. Αργότερα η θεά της γεωργίας Δήμητρα ευλόγησε τους ανθρώπους, τους επέτρεψε τη βλάστηση και τους δίδαξε την καλλιέργεια της συκιάς.
Πιο πολύ απ’ όλους οι Αθηναίοι αγαπούσαν τα σύκα. Τα αγαπούσαν τόσο πολύ που ακόμα και η εξαγωγή τους ήταν απαγορευμένη με νόμο. Αλίμονο σε όποιον έπιαναν να εξάγει ή να κλέβει σύκα! Ακόμα υπήρχαν ειδικές αμοιβές σε όσους κατήγγειλαν κλοπές και εξαγωγές σύκων. Αυτοί ήταν οι συκοφάντες, αν και σήμερα έχει άλλη σημασία η λέξη!
Αυτά μαθαίνουμε στα βιβλία της Μυθολογίας και της Ιστορίας, αλλά εμείς, οι μαθητές της Γ΄ και Δ΄ τάξης, θέλαμε να τα γνωρίσουμε από κοντά. Γι’ αυτό, την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025, επισκεφτήκαμε τη ΣΥΚΙΚΗ.
Μας υποδέχτηκαν οι υπεύθυνοι του Συνεταιρισμού και μας ξενάγησαν στους χώρους του εργοστασίου. Μια όξινη και γλυκιά, γήινη μυρωδιά χτύπησε τα ρουθούνια μας, που μας άνοιξε την όρεξη. Πελώριες στοίβες με σακιά γεμάτα με ξερά σύκα περίμεναν την ώρα της διαλογής τους. Εντυπωσιαστήκαμε από τα τεράστια μηχανήματα και είδαμε από κοντά πώς γίνεται το πλύσιμο των φρούτων. Επεξεργαστήκαμε τους ιμάντες μεταφοράς και τα συσκευαστήρια. Περιηγηθήκαμε στον χώρο και εντυπωσιαστήκαμε από την τάξη και την καθαριότητα.
Καταλάβαμε πόσο σκληρή είναι η δουλειά των εργατών όταν είδαμε τις εργάτριες στην παραγωγή. Θελήσαμε να βοηθήσουμε για λίγο να ζυγίσουν και να συσκευάσουν τα ξερά σύκα. Για εμάς ήταν απλά ένα βιωματικό παιχνίδι, αλλά εκείνες δέχτηκαν με κέφι τη βοήθειά μας.
Στο τέλος μάς περίμενε μια λιχουδιά: μπάρα σύκου που μας έδωσε ενέργεια αλλά και μια έκπληξη για τον δρόμο της επιστροφής: μια μικρή συσκευασία σύκων για το κάθε παιδί!
Πεντανόστιμα!
Ευχαριστούμε τους υπαλλήλους και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της ΣΥΚΙΚΗΣ κο Παπαγεωργίου, για το χαμόγελο και την ευγένεια που μας δέχτηκαν και μας ξενάγησαν στον χώρο τους.